Oyun oynamıyorum bu sefer
Gerçekten kendi girdabımın içine girdim
Yanlış yapmaktan, yanlış anlaşılmaktan yana değilim
Sadece
Yüreğimin bulduğu sıcaklığı kaybetmekten yanayım
Tek derdim bu mu?
Taş yürekli ben, sevmeyi unutan ben
Mutluluğu görünce küçücük çırpınıştan yok olan ben
Nedeni bilinmez kendimi büyük bir kaosun içine attım
Şimdi ise sevmiyorum oyununu oynayamıyorum
Ama tam anlamıyla seviyorum da diyemiyorum
Yaşamadığım bir heyecan
Tatmadığım bir duygu
İçimi o kadar çok ısıtıyor ki,
Korkudan dilime getiremiyorum soru cümlesini
"Aşık mı oldum?"
Söylesem hayal kırıklığına uğrayacağımı da biliyorum
Devamının gelmeyeceğini de
Adım atamayacağımı da biliyorum
Sessizce biteceğini de, sessizce gidileceğini de
Ama her şeye rağmen bu kısa sürede
O heyecanı yaşamak güzeldi
Yüzümün gülmesi güzeldi
Kalbimin hızlı hızlı atması güzeldi
Hayal kurup onu düşünmek güzeldi
Ne yapıyor diye merak etmek güzeldi
Onun için kâğıtla kalemi birleştirmek güzeldi
Duygularımı kendime ifade etmek güzeldi
Zaman doldu, yolcusu kalmadı kalbimin
Aşka açılan kapı yerinde kalıcı değildi
Âşık mı oldum derken belki o gerçekte gizliydi
Şimdi eskiye dönmek var yüreğim
Söz söylemek yok
Hayat kaldığı yerden devam ediyor nasılsa
Küçük küçük heyecanlarla...