Unutulmayanlar

UNUTULANLARIN HİSLERİNDEN

Evet kalbimin unutmadığı o çok güzel ve özel sevda, yıllar sonra sensiz kaldığım ilk otel günümde kelimeler yine düğümleniverdi genzimde...Yıllar önce ne çok otel maceramız olmuştu seninle, her şey değişirken farkedememişim kayıp giden en güzel zamanlarımı, bu ilk sensiz otel günümde farketmeme sebep oldu. Burada olmamın çok farklı önemli bir nedeni olsa da oteller bana hep seni hatırlatıyor!

Dün ne hikmettir ki parfümünün kokusu vardı asansörde seninle yürüdü adımlarım ve seni hep andım, yanıma geleceksin sandım, o kadar kolay değilmiş sevdiğini unutmak! Unutmayanlar, unutamayanlar bilirler neler hissettiğimi! Eminim ilk ben değilimdir bu hisleri yaşayan, sadece ben ilk kez böyle hissettim, izlerin çok derinmiş, ayağa kalkıp toparlanmak kaç yılımı alır hiç bilmiyorum, bildiğim tek şey hayatın beni sürüklediği gibi sürükleniyorum.

Unutulmayanlar ne kadar da şanslılar! Biz unutululanlar ise çok şanssısız! Unutulmak acı versede her acı bir biter, ne kadar sürer orası muallak! Her bitiş farklı kapılar açar derler ya hani, evet kesinlikle öyle tek fark kimsen yoksa, yolun daha uzun, daha yaralı ve daha zor ilerliyor! Bu yazım unutmayan ve unutulmayanlara gitsin! Dünyada ve evrende bilmediğimiz  o kadar çok unutulan unutulmayan başlığında yaşayan, anılarla acı çeken kalpler varki,bir yerlerde belkide yazımı okurda onlarda anılarını tazelerler! Aşk çok güzel, sevmek çok güzel bedelleri çok ağır! Unutulandan, Unutulmayana !