Babalar ve Kızları

0 YAŞINDA
BABA : Ne kadar güzel. Gözleri de ne çok bana benziyor.
KIZI : Gözlerini ayıramayan bu adam babam olsa gerek.

5 YAŞINDA
BABA : Prensesim benim, güzel kızım. Söyle baban sana ne alsın
KIZI : En çok babamı seviyorum. Babam niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun. Başkasını sevmesin

10 YAŞINDA
BABA : Gittikçe yaramaz oluyor kime çekti bu kız?
KIZI : Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi bir erkekle evleneceğim.

15 YAŞINDA
BABA : Ne kadar çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, sanırım daha sert olmalıyım.
KIZI : Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum. Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım?

20 YAŞINDA
BABA : Artık sözümü dinlemiyor, Benden giderek uzaklaşıyor. Uzun zamandır tatlı Bir-iki laf geçmedi aramızda. Galiba kızım elden gidiyor.
KIZI : Her dediğime alınıyor, Beni bir türlü anlamıyor. Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım. Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık.

25 YAŞINDA
BABA : Birgün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor. Zaten aramız eskisi gibi değildi. Şimdi birde kocası var. Prensesim beni terk ediyor.
KIZI : Böyle bir günde o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki? Biliyorum, Kendi hayalindeki damat değil ya. Bu yüzden yapıyor. Sanki birlikte Yaşayacak olan o.

30 YAŞINDA
BABA : Çok az görüşüyoruz. Daha sık bir araya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarımı da Özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulupta bize gelemiyorlar ki.
KIZI : Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda çok üzgün geldi sesi. Hafta sonu onlara sürpriz yapmak en iyisi

40 YAŞINDA
BABA : Kızım beni yetersiz görüyor Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim anlayamadığı her şeyi bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor.
KIZI : Baban giderek çocuk gibi davranıyor. Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil. Ya ona bir şey olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat olamadım.

45 YAŞINDA
BABA : Kızımın mutlu bir yuvası var. Her şeyi kendi başardı. Onunla gurur duyuyorum
KIZI : Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim.

Allah’ım ne olur onu benden alma.

50 YAŞINDA
BABA : Dünyada mutlu kal kızım.
KIZI : Seni çok özleyeceğim ve arayacağım babacığım. Şimdi ben kime danışacağım. Kim yardım edecek bana? Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol. Ve hep yanımda Olduğunu hissettir, ne bileyim ben, arada sırada işaretler yolla mesala.

Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım?

55 YAŞINDA
BABA : Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım.Keşke seni hiç üzmeseydim demeyeceğim, çünkü, “keşke” lerin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini biliyorum.

Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni üzdüğüm her gün için çok ama çok pişman olduğumu bil olur mu?

SENİ SEVİYORUM VE ÖZLÜYORUM BABACIĞIM

iyi okumalar...

(alıntıdır...)