Oyun oynamıyorum bu sefer

Gerçekten kendi girdabımın içine girdim

Yanlış yapmaktan, yanlış anlaşılmaktan yana değilim

Sadece

Yüreğimin bulduğu sıcaklığı kaybetmekten yanayım

Tek derdim bu mu?

Taş yürekli ben, sevmeyi unutan ben

Mutluluğu görünce küçücük çırpınıştan yok olan ben

Nedeni bilinmez kendimi büyük bir kaosun içine attım

Şimdi ise sevmiyorum oyununu oynayamıyorum

Ama tam anlamıyla seviyorum da diyemiyorum

Yaşamadığım bir heyecan 

Tatmadığım bir duygu

İçimi o kadar çok ısıtıyor ki,

Korkudan dilime getiremiyorum soru cümlesini

"Aşık mı oldum?"

Söylesem hayal kırıklığına uğrayacağımı da biliyorum

Devamının gelmeyeceğini de

Adım atamayacağımı da biliyorum

Sessizce biteceğini de, sessizce gidileceğini de

Ama her şeye rağmen bu kısa sürede

O heyecanı yaşamak güzeldi

Yüzümün gülmesi güzeldi

Kalbimin hızlı hızlı atması güzeldi

Hayal kurup onu düşünmek güzeldi

Ne yapıyor diye merak etmek güzeldi

Onun için kâğıtla kalemi birleştirmek güzeldi

Duygularımı kendime ifade etmek güzeldi

Zaman doldu, yolcusu kalmadı kalbimin

Aşka açılan kapı yerinde kalıcı değildi

Âşık mı oldum derken belki o gerçekte gizliydi

Şimdi eskiye dönmek var yüreğim

Söz söylemek yok

Hayat kaldığı yerden devam ediyor nasılsa

Küçük küçük heyecanlarla...